محمود میرلوحی عضو شورای شهر تهران در گفت وگو با«رسانه مسئولیت اجتماعی»:
یکی از امکان های بروز مسئولیت اجتماعی در تهران واکنش مردم به بحران کرونا است. شاید در ابتدا مردم تهران عمق بحران کرونا را جدی نگرفتند اما پس از مدتی با پررنگ شدن مسئولیت اجتماعی همکاری های لازم را با مسئولان انجام دادند. با این وجود پس از پایان محدودیت ها برخی اهمال کاری ها در رفتار مردم باعث شد که مسئولان شهر تهران دوباره تصمیم گرفتند محدودیت ها را باز گردانند. به همین دلیل و برای تحلیل و بررسی نقش مسئولیت اجتماعی در بحران کرونا در شهر تهران رسانه« مسئولیت اجتماعی» با سید محمود میرلوحی عضو شورای شهر تهران گفت وگو کرده که در ادامه ماحصل این گفت وگو را می خوانید.
مسئولیت اجتماعی مردم تهران در بحران کرونا به چه میزان رضایت بخش بوده است؟
واقعیت این است که شهر تعطیل بردار نیست. در شرایط کنونی بیش از هفتاد درصد جمعیت ایران شهر نشین و بیش از پنجاه درصد کلانشهر نشین هستند.به همین دلیل برای زیست پنجاه درصد جمعیت کشور در کلانشهرها باید بخش هایی از جامعه به فعالیت خود ادامه بدهند.این فعالیت ها نیز در راستای مسئولیت اجتماعی قرار دارد. به عنوان مثال در شهر تهران برای برآورده کردن خدمات زندگی مردم شهر تهران در حدود یک میلیون نفر باید در هر شرایطی فعالیت خود را انجام بدهند.آیا مردم تهران بدون برق،آب،گاز،تلفن و مواد غذایی قادر به زندگی کردن هستند؟در بحران کرونا در حدود سی و دو هزار تحت بیمارستانی مهیا شده است. این در حالی است که برای هر تخت بیمارستانی ده نفر باید خدمات ارائه کنند.از سوی دیگر در شهرداری تهران در حدود صدوچهل هزار نیرو باید فعالیت کنند تا این شهر روی پای خود بایستد.روزانه هفت و هزار و پانصد تن پسماند از شهر تهران خارج می شود که این مسئولیت برعهده شهرداری است و این اتفاق به صورت روزانه رخ می دهد.این وضعیت درباره فروشگاه های شهروند و بازار میوه و تره بار نیز وجود دارد. در تهران در حدود پنجاه هزار هکتار بوستان وجود دارد که نیاز به آبیاری و نگهداری دارند.مجموعه این فعالیت ها بیان گر این است که در تهران باید یک میلیون نفر فعالیت کنند تا بقیه مردم قادر به زندگی باشند.نکته دیگر اینکه تا زمانی که واکسن بیماری کرونا کشف نشود نمی توان پایان این بیماری را اعلام کرد. از سوی دیگر این احتمال وجود دارد که ویروس کرونا برای مدت زمان طولانی در جامعه وجود داشته باشد. بنابراین می توان نتیجه گیری کرد که باید برای مدتی با مسئولیت اجتماعی و رعایت پروتکل های بهداشتی با این بیماری کنار آمد و با آن زندگی کرد.
*آیا مسئولیت اجتماعی در شهر تهران به اندازه ای است قوی و نهادینه شده است که شرایط برای همزیستی با کرونا برای مدتی طولانی مهیا باشد؟
ما در این زمینه نیاز به آموزش داریم. در شرایط خطیر کنونی مردم باید با رعایت بهداشت فردی و جمعی و همچنین رعایت فاصله گذاری اجتماعی به بهبود وضعیت و آسیب نرسیدن به دیگران کمک کنند.مهم ترین اقدام در این زمینه نیز در خانه ماندن و پرهیز از خروج غیر ضروری از منزل است.براساس اطلاعاتی که به دست ما رسیده اغلب مبتلایان به صورت خانوادگی به این بیماری مبتلا شده اند. در اغلب موارد با ابتلای یکی از اعضای خانواده بقیه نیز به کرونا مبتلا شده اند. این وضعیت نشان می دهد که بیشترین نوع ابتلا به بیماری کرونا از طریق اعضای خانواده بوده است.کرونا با کسی شوخی ندارد و کسانی که هنوز این بیماری را جدی نگرفته اند باید به این مسأله توجه کنند که این بیماری با کوچک ترین تماس و قرار گرفتن فرد در موقعیت بیماری منتقل می شود.واقعیت این است که تا زمانی که مردم تحمل دارند باید در منازل خود بمانند تا این بیماری از بین برود و یا شکل کمرنگ تری به خود بگیرد.
راهکار شما برای تقویت مسئولیت اجتماعی در تهران برای مقابله با کروتا چیست؟
در شرایط کنونی ما در با تحریم های بین المللی مواجه هستیم. به همین دلیل بخش هایی از جامعه باید فعالیت اقتصادی و اجتماعی خود را انجام بدهند تا چرخه زندگی مردم با چالش ایجاد نشود. مسأله مهم اینکه بخش های عمده ای از مردم که در ماه های گذشته در منزل مانده اند در شرایط کنونی با چالش های جدی اقتصادی مواجه هستند و در تأمین مایحتاج خود با مشکل مواجه هستند.هنوز نمی توان شرایط را عادی اعلام کرد. اگر شرایط را عادی اعلام کنیم باید هزینه های سنگین تری مانند آنچه در ایتالیا،اسپانیا و آمریکا رخ داده را بپردازیم.کشورهایی مانند آمریکا و انگلیس که در ابتدا ویروس کرونا را جدی نگرفتند در نهایت هزینه های بسیار سنگینی در مقابل این اپیدمی پرداخت کرده اند.در نتیجه در مواجهه جدی با این ویروس هیچ تردیدی وجود ندارد. با این وجود در حین مبارزه جدی باید جامعه را به سمت عادی سازی رهنمون کنیم و با کرونا به صورت هدفمند مبارزه کنیم.ما باید با تعادل برقرار کردن بین جان و نان به سمت جلو حرکت کنیم تا در نهایت موفق شویم این ویروس را شکست بدهیم.در این زمینه مسئولیت اجتماعی نقش تعیین کننده ای دارد.
