دومین روز کنفرانس ملی فرهنگ سازمانی با رویکرد مدیریت بحران با سخنرانی دکتر مجید قاسمی رییس انجمن مدیریت بحران ایران برگزار شد.
به گزارش رسانه مسئولیت اجتماعی، . دکتر قاسمی در این کنفراس خاطرنشان کرد: جدایی ناپذیری مدیریت با فرهنگ سازمانی یک امر جدی می باشد. ادبیات فرهنگ سازمانی درباره مدیریت ادبیات موخری است و در گذشته فرهنگ سازمانی در مدیریت مطرح نبود. این در حالی است که در شرایط کنونی فرهنگ سازمانی یک موضوع جدی است که در همه کشورهای دنیا مطرح است. امروزه مدیریت فناوری های پیشرفته،مدیریت در عزم توسعه ملی و گسترش شناخت فرهنگ بحران از جمله مهم ترین موضوعاتی است که در مسائل مدیریتی دنبال می شود.
در شرایط کنونی مهم ترین سوالی که در زمان بحران مطرح میشود این است که در زمان شنیدن خبر وقوع بحران، یک مدیر باید در کجا و در چه موضعی قرار بگیرد و این مسأله یک امر حیاتی است. نکته دیگر اینکه باید بین مدیریت بحران با مدیریت ریسک تفکیک قائل شد و مدیریت ریسک دارای ابهامات و احتمالات کمتری نسبت به مدیریت بحران است.این در حالی است که تهدیداتی که در نهایت برای یک سازمان به بحران تبدیل می شود، ممکن است ساختارها و ماهیت سازمان را به خطر بیاندازد مقوله پیچیده تری است.
پس از سخنان رییس انجمن مدیریت ایران، نشست روز دوم فرهنگ سازمانی با رویکرد مدیریت بحران با موضوع بررسی دستورالعمل نظام توسعه فرهنگ سازمانی در سازمان امور اداری و استخدامی که در سال۹۷ ابلاغ شده است، برگزار شد. در این نشست مهم ترین نواقص مدیریت سنتی در سازمان ها اشاره و سپس مزیت های مدیریت مدرن مورد بحث و بررسی قرار گرفت و کارشناسان مربوطه دیدگاه های خود را در این زمینه مطرح کردند.
در این نشست عنوان شد: نگرش سنتی به مدیریت بحران، براین باور بود که مدیریت بحران یعنی فرو نشاندن آتش؛ به این معنی که مدیران بحران در انتظار خراب شدن امور مینشینند و پس از بروز ویرانی، سعی میکنند تا ضرر ناشی از خرابیها را محدود سازند. ولی به تازگی نگرش بهاین واژه عوض شده است. براساس معنای اخیر، همواره باید مجموعهای از طرح ها و برنامههای عملی برای مواجهه با تحولات احتمالی آینده در داخل سازمانها تنظیم شود و مدیران باید درباره اتفاقات احتمالی آینده بیندیشند و آمادگی رویارویی با وقایع پیشبینی نشده را کسب کنند.
بنابراین، مدیریت بحران بر ضرورت پیشبینی منظم و کسب آمادگی برای رویارویی با آن دسته از مسائل داخلی و خارجی تاکید دارد که به طور جدی شهرت، سودآوری و یا حیات سازمان را تهدید میکنند. بحران سازمانی پدیدهای با احتمال وقوع کم و تاثیرگذاری زیاد است که قابلیت اجرایی سازمان را تهدید میکند و از مشخصه آن مبهم بودن عامل، مبهم بودن تاثیرات و وسایل حل آن است و تصمیمات مربوط به آن باید به سرعت اتخاذ شود. به هر جهت، بحرانها به صورت ناگهانی بروز نمیکنند و اغلب آنها علائم هشدار دهندهای دارند که مشکلات و معضلات بالقوهای را نشان میدهند.
در پایان این همایش نیز بیانیه پایانی توسط دکتر آذر صائمیان قرائت شد. در بخش های مهمی از این بیانیه آمده است: مهم ترین هدف برگزاری این کنفرانس، ارتقای توانمندی رهبری بحران در سازمان ها، شناساسی پدیده های بحرانی و بحران زا در سازمان ها و ارائه تجربه های گرانقدر در زمینه مدیریت بحران سازمانی برای غلبه بر بحران های مشابه بوده است.
مهم ترین دستآوردهای این کنفراس نیز شامل رونمایی از سند مسئولیت اجتماعی مدیریت و بیانیه اخلاق حرفه ای در انجمن مدیریت ایران،سند مسئولیت اجتماعی مدیریت دانشگاه خاتم، تمدید گواهینامه بین المللی مسئولیت اجتماعی شرکتی و همچنین اخذ گواهینامه بین المللی سیستم مدیریت نوآوری بوده است. در این کنفرانس، سخنرانی و نشست های تخصصی بیش از بیست نفر از صاحب نظران و چهره های علمی و دانشگاهی در این زمینه صورت گرفت.
انتهای پیام/