سید رضا جمشیدی:محیط زیست نقش مهمی در زندگی و آینده جوامع مختلف دارد و به همین دلیل رویکردی که صنایع نسبت به محیط زیست در پیش می گیرند از جنبه های مختلف حائز اهمیت است. امسال شعار روز جهانی محیط زیست«سرزمین ما،آینده ما» بود که بر احیای زمین،توقف بیابان زایی، و ایجاد مقاومت در برابر خشکسالی تأکید می کرد.
شعاری که به خوبی نشان می دهد کشورهای جهان به خوبی به اهمیت محیط زیست برای آینده پی برده و تلاش می کنند با جلوگیری از بیابان زایی و خشکسالی در راستای حفظ محیط زیست تلاش کنند.
نکته مهمی که وجود دارد این است که هنوز بخش هایی از صنایع رویکرد خود را نسبت به محیط زیست تغییر نداده و همچنان به محیط زیست آسیب می زنند. این در حالی است که برخی از صنایع نیز در راستای حفظ محیط زیست برنامه ریزی های مدونی انجام داده اند که به شکل های مختلف در راستای آن حرکت می کنند.
نکته مهم در این زمینه اما بی توجهی و یا قانون گریزی برخی صنایع در مقابل الزاماتی است که درباره محیط زیست وجود دارد.یکی از منابع طبیعی که در شرایط کنونی از اهمیت استراتژیک برخوردار است آب است. آب نقش بسیار مهمی را در برآورده کردن نیازهای در حال رشد و متفاوت داخلی، کشاورزی و صنعتی ایفا می کند. نرخ رشد هشدار دهنده جمعیت، و عملیات صنعتی وکشاورزی نه تنها بهره برداری از منابع آب را افزایش داده است بلکه در جهت کاهش کیفیت منابع آبی موجود نیز حرکت کرده است.
بنابراین حفظ و بهبود کیفیت آب اهمیت بسیار زیادی برای رفاه بشر و نیز پایداری محیط زیست پاک دارد. هرگونه تغییر فیزیکی یا بیولوژیکی در کیفیت آب اثر مخربی بر هر جانداری دارد که این آب را می نوشد یا از آن استفاده می کند. وقای که انسان آب آلوده را می نوشد، معمولا تاثیرات جدی بر سلامتش می گذارد. آب می تواند با تعدادی از ترکیبات غیرارگانیک و ارگانیک مانند نفت، پلاستیک ها و سم های کشنده حیوانات مسومو شود که برای همه انسان ها، گیاهان و حیوانات به شدت مضر هستند.
از سوی دیگر توسعه سریع و شگفت انگیز فناوری به طور قابل توجهی توانایی تولید کالاها را افزایش داده و استاندارد زندگی را بهبود بخشیده است. اگرچه، این موضوع یک پدیده ثانویه یعنی آلودگی محیط زیست را نیز به وجود آورده است. ضمن اینکه تاثیر متضادی نیز بر تخریب کیفیت زندگی داشته است.
در شرایط کنونی افزایش بهره وری، نه تنها باعث شتاب گرفتن استهلاک مواد اولیه می شود، بلکه از طریق تخلیه ضایعات باعث تخریب محیط زیست نیز می شود. از یک سو محیط زیست یک منبع تامین انرژی و مواد اولیه است، که به انواع کالاها و خدمات تبدیل می شوند تا برای برآوردن نیازهای انسانی مورد استفاده قرار گیرند؛ از سوی دیگر، محلی است برای ضایعات و آلودگی هایی که توسط تولیدکنندگان و مصرف کنندگان ایجاد شده اند.
تعداد و تنوع محصولات شیمیایی که در زندگی روزمره مورد استفاده قرار می گیرند به سرعت رشد می کنند. برای تولید این محصولات گاهی اوقات از مواد شیمیایی جدیدی استفاده می شود که شناخته شده نیستند و اثرات مخربی بر سلامت جانداران می گذارند. تردیدی نیست که این مواد شیمیایی منافع بی شماری را برای جامعه انسانی به همراه دارند، اما در عین حال صدمات بالقوه ای را نیز به بار می آورند که بخش عمده ای از آن به دلیل ضایعاتی است که در پروسه تولید آنها ایجاد می شود. هر ساله میلیون ها تن مواد سمی یا خطرناک وارد محیط زیست می شوند.
نکته مهم اینکه تاثیر آلایندگی تخلیه فاضلاب‌های صنعتی بر محیط‌زیست در دنیای امروز، یکی از بزرگترین چالش‌های پیش‌روی زیست محیطی است که آسیب‌های خود را با تهدید سلامت انسان‌ها، جانوران و نابودی آب، خاک و هوا به رخ طبیعت می‌کشد، بنابراین باید نقاط ضعف به سرعت رفع شود تا بتوان از نابودی محیط‌زیست پیشگیری کرد.
برای به حداقل رساندن خطرات بهداشت عمومی و محیط زیست ناشی از فاضلاب‌های صنعتی به تصفیه فاضلاب نیاز است، این امر می‌تواند با استفاده از فناوری‌های درمانی مناسب، برنامه‌ریزی دقیق، نظارت منظم و قانونگذاری مناسب محقق شود، همچنین مهم است که استانداردها و محدودیت‌های مربوط به رهاسازی پساب‌های صنعتی، که توسط مقامات نظارتی تنظیم شده است، به خطر نیفتد، بیشتر صنایع بزرگ دارای امکانات تصفیه فاضلاب‌های صنعتی هستند، اما این موضوع در مورد صنایع کوچک وجود ندارد، زیرا حاشیه سود آنها بسیار کم است و نمی‌توانند سرمایه‌گذاری عظیمی در تجهیزات کنترل آلودگی داشته باشند.
آنچه در این زمینه اهمیت دارد این است که یکی از اصول اولیه مسئولیت اجتماعی صنایع حفظ محیط زیست و تلاش برای کاهش آلایندگی هایی است که به محیط زیست آسیب می زند. این در حالی است که برخی از صنایع همچنان این واقعیت مهم را درک نکرده و به رویکرد اشتباهی که در گذشته داشته اند ادامه می دهند.بدون تردید در شرایط کنونی مسئولیت اجتماعی شرکت های صنعتی ایجاب می کند که توجه جدی به موضوع محیط زیست داشته باشند.
محیط زیست نقش مهمی در زندگی و آینده جوامع مختلف دارد و به همین دلیل رویکردی که صنایع نسبت به محیط زیست در پیش می گیرند از جنبه های مختلف حائز اهمیت است. امسال شعار روز جهانی محیط زیست«سرزمین ما،آینده ما» بود که بر احیای زمین،توقف بیابان زایی، و ایجاد مقاومت در برابر خشکسالی تأکید می کرد.
شعاری که به خوبی نشان می دهد کشورهای جهان به خوبی به اهمیت محیط زیست برای آینده پی برده و تلاش می کنند با جلوگیری از بیابان زایی و خشکسالی در راستای حفظ محیط زیست تلاش کنند.
نکته مهمی که وجود دارد این است که هنوز بخش هایی از صنایع رویکرد خود را نسبت به محیط زیست تغییر نداده و همچنان به محیط زیست آسیب می زنند. این در حالی است که برخی از صنایع نیز در راستای حفظ محیط زیست برنامه ریزی های مدونی انجام داده اند که به شکل های مختلف در راستای آن حرکت می کنند.
نکته مهم در این زمینه اما بی توجهی و یا قانون گریزی برخی صنایع در مقابل الزاماتی است که درباره محیط زیست وجود دارد.یکی از منابع طبیعی که در شرایط کنونی از اهمیت استراتژیک برخوردار است آب است. آب نقش بسیار مهمی را در برآورده کردن نیازهای در حال رشد و متفاوت داخلی، کشاورزی و صنعتی ایفا می کند. نرخ رشد هشدار دهنده جمعیت، و عملیات صنعتی وکشاورزی نه تنها بهره برداری از منابع آب را افزایش داده است بلکه در جهت کاهش کیفیت منابع آبی موجود نیز حرکت کرده است.
بنابراین حفظ و بهبود کیفیت آب اهمیت بسیار زیادی برای رفاه بشر و نیز پایداری محیط زیست پاک دارد. هرگونه تغییر فیزیکی یا بیولوژیکی در کیفیت آب اثر مخربی بر هر جانداری دارد که این آب را می نوشد یا از آن استفاده می کند. وقای که انسان آب آلوده را می نوشد، معمولا تاثیرات جدی بر سلامتش می گذارد. آب می تواند با تعدادی از ترکیبات غیرارگانیک و ارگانیک مانند نفت، پلاستیک ها و سم های کشنده حیوانات مسومو شود که برای همه انسان ها، گیاهان و حیوانات به شدت مضر هستند.
از سوی دیگر توسعه سریع و شگفت انگیز فناوری به طور قابل توجهی توانایی تولید کالاها را افزایش داده و استاندارد زندگی را بهبود بخشیده است. اگرچه، این موضوع یک پدیده ثانویه یعنی آلودگی محیط زیست را نیز به وجود آورده است. ضمن اینکه تاثیر متضادی نیز بر تخریب کیفیت زندگی داشته است.
در شرایط کنونی افزایش بهره وری، نه تنها باعث شتاب گرفتن استهلاک مواد اولیه می شود، بلکه از طریق تخلیه ضایعات باعث تخریب محیط زیست نیز می شود. از یک سو محیط زیست یک منبع تامین انرژی و مواد اولیه است، که به انواع کالاها و خدمات تبدیل می شوند تا برای برآوردن نیازهای انسانی مورد استفاده قرار گیرند؛ از سوی دیگر، محلی است برای ضایعات و آلودگی هایی که توسط تولیدکنندگان و مصرف کنندگان ایجاد شده اند.
تعداد و تنوع محصولات شیمیایی که در زندگی روزمره مورد استفاده قرار می گیرند به سرعت رشد می کنند. برای تولید این محصولات گاهی اوقات از مواد شیمیایی جدیدی استفاده می شود که شناخته شده نیستند و اثرات مخربی بر سلامت جانداران می گذارند. تردیدی نیست که این مواد شیمیایی منافع بی شماری را برای جامعه انسانی به همراه دارند، اما در عین حال صدمات بالقوه ای را نیز به بار می آورند که بخش عمده ای از آن به دلیل ضایعاتی است که در پروسه تولید آنها ایجاد می شود. هر ساله میلیون ها تن مواد سمی یا خطرناک وارد محیط زیست می شوند.
نکته مهم اینکه تاثیر آلایندگی تخلیه فاضلاب‌های صنعتی بر محیط‌زیست در دنیای امروز، یکی از بزرگترین چالش‌های پیش‌روی زیست محیطی است که آسیب‌های خود را با تهدید سلامت انسان‌ها، جانوران و نابودی آب، خاک و هوا به رخ طبیعت می‌کشد، بنابراین باید نقاط ضعف به سرعت رفع شود تا بتوان از نابودی محیط‌زیست پیشگیری کرد.
برای به حداقل رساندن خطرات بهداشت عمومی و محیط زیست ناشی از فاضلاب‌های صنعتی به تصفیه فاضلاب نیاز است، این امر می‌تواند با استفاده از فناوری‌های درمانی مناسب، برنامه‌ریزی دقیق، نظارت منظم و قانونگذاری مناسب محقق شود، همچنین مهم است که استانداردها و محدودیت‌های مربوط به رهاسازی پساب‌های صنعتی، که توسط مقامات نظارتی تنظیم شده است، به خطر نیفتد، بیشتر صنایع بزرگ دارای امکانات تصفیه فاضلاب‌های صنعتی هستند، اما این موضوع در مورد صنایع کوچک وجود ندارد، زیرا حاشیه سود آنها بسیار کم است و نمی‌توانند سرمایه‌گذاری عظیمی در تجهیزات کنترل آلودگی داشته باشند.
آنچه در این زمینه اهمیت دارد این است که یکی از اصول اولیه مسئولیت اجتماعی صنایع حفظ محیط زیست و تلاش برای کاهش آلایندگی هایی است که به محیط زیست آسیب می زند. این در حالی است که برخی از صنایع همچنان این واقعیت مهم را درک نکرده و به رویکرد اشتباهی که در گذشته داشته اند ادامه می دهند.بدون تردید در شرایط کنونی مسئولیت اجتماعی شرکت های صنعتی ایجاب می کند که توجه جدی به موضوع محیط زیست داشته باشند.
