«رسانه مسئولیت اجتماعی»- منیژه بازیار: در حالی که برف شدیدی در تهران باریده و بسیاری از معابر با چالش عبور و مرور مواجه شده اند اما به نظر می رسد ارگان ها و نهادهای مسئول در این زمینه در حال شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت هستند.
این در حالی است که در گذشته نیز تهران بارها با همین چالش مواجه شده و هر بار نیز مسئولان به شکلی تلاش کرده اند به صورت موقت و کوتاه مدت و برای اقناع افکار عمومی از خود رفع تکلیف کنند و اقدامات اساسی را به دوبارن مدیریت بعد از خود محول کنند.
اواخر دی همین امسال بود که بارش برفی به نسبت سبک باعث قفل شدن تهران شد و همین قفل شدن شهر انتقادهای زیادی را در مورد عملکرد شهرداری تهران و غافلگیر شدنش در آن روزها به سمت مدیریت شهری روانه کرد. با این حال آن روزها، مدیران شهرداری و برخی اعضای شورای شهر، با قاطعیت اعلام کردند که شهرداری از بارش برف آن روز غافلگیر نشده و همه چیز روال عادی خود را داشته است.
حدود یک ماه بعد یعنی روز پنجشنبه ۲۰ بهمن، بارش برفی که از طلوع آفتاب آغاز شده و تقریبا تمامی کلانشهر ۶۴۰ هکتاری تهران را در برگرفته بود و به نوعی میتوان از آن به عنوان اولین برف جدی پایتخت در سال جاری یاد کرد، نشان داد که برخلاف ادعای مدیران شهری، شهرداری به هیچ عنوان آمادگی لازم برای رویارویی با چالشهای جدی شهر از جمله بارشهای برف و باران را ندارد.
بارش برف پنجشنبه گرچه چندان هم شدید و طولانی نبود و در طول شب نیز نباریده بود تا روی زمین بنشیند، اما در همان چند ساعتی که از صبح تا عصر و به صورت پراکنده بارید، باعث شد تا نه تنها دسترسی و تردد در خیابانها به معنای واقعی بسته و قفل شود که عملا شهر به حالت نیمه تعطیل درآید.
تهران دوباره روز۲۳ بهمن قفل شد
امروز۲۳ بهمن اما تهران با برف سنگینی مواجه شد. با این وجود هنوز هیچ تدبیری برای معابر تهران در نظر گرفته نشده بود و شهر تهران با چالش های جدی مواجه بود.
این انتقادات به مدیریت شهری در حالی مطرح میشود که از چند روز قبل، هشدارهای هواشناسی مبنی بر بارش برف در شهر تهران صادر شده بود و بر همین اساس شهروندان انتظار داشتند تا مدیریت شهری تمام امکانات خود را برای ساماندهی به کار گیرد و دیگر شاهد قفل شدن شهر و آبگرفتگی و… نباشیم.
اما با این حال بارش شدید برف در معابر و بزرگراههای شهر تهران آن هم در شرایطی که در بسیاری از نقاط شنپاشی موثری صورت نگرفته بود، باعث شد تا پایتخت دوباره در آستانه چالشی جدی قرار گیرد و در عین حال موجب انتقادهای شدیدی از سوی شهروندان بسیاری از چهرههای نامآشنای افکار عمومی شد.
این واکنشها باعث شد تا مدیران شهرداری نیز که حالا به شدت زیر بار فشار افکار عمومی بودند کمی از مواضع خود کوتاه بیایند و حتی از مردم عذرخواهی کنند.
مدیرکل خدمات شهری شهرداری تهران که قبلا گفته بود همه چیز روبهراه است و اصلا مشکل خاصی وجود ندارد در گفتوگویی با سایت رسمی شهرداری از مردم به خاطر کمکاریهای احتمالی صورت گرفته توسط همکارانش و معطلیهای چندین ساعته شهروندان در سطح شهر، عذرخواهی کرد و داوود گودرزی، رییس سازمان بازرسی شهرداری تهران نیز در گفتوگو با همین رسانه مدعی شد؛ ما در صورت مشاهده کمکاری و کوتاهی در برفروبی برخورد لازم را انجام میدهیم.
تمام آنچه در این مدت اتفاق افتاد حکایت از آن دارد که تهران در برابر حوادث طبیعی به شدت آسیبپذیر است. مساله ای که کاملا مشهود و آشکار است این است که اگر مدیران شهری و اعضای ستاد بحران، از مدیریت شهر در یک روز برفی عاجز هستند، نمیتوان و نباید انتظار داشت که در زمان بروز حوادثی مانند زلزله، بتوانند حتی از عهده امدادرسانی و کمکرسانی به ۱۲-۱۰ میلیون نفر ساکن و شاغل در پایتخت برآیند.
تهران،برف و مسئولیت اجتماعی
برف و یخبندان هر ساله مشکلات زیادی را به شهر و شهروندان و نهادهای شهری وارد می کند. در این راستا تدوین برنامه ویژه شرایط زمستانی و اجرای آن ضرورت دارد.
این برنامه ها به منظور هماهنگی نهادهای درگیر و افزایش کارآیی آنها به هنگام بحرانهای برف تهیه می شوند. در این برنامه ها نحوه تقسیم کار بین ادارات و سازمانهای مختلف شهرداری و اولویت بندی پاکسازی خیابانها و معابر مشخص می گردند.
همچنین منابع و امکانات موجود اعم از نیروی انسانی و ماشین آلات مورد نیاز شناسایی و دستورالعمل استفاده از آنها تهیه و تنظیم می گردند. از آنجا که سازمانها و ادارات مختلفی میباید در امر مدیریت بحرانهای برف دخالت داشته باشند، برنامه ریزی امکان می دهد که نقش و وظایف هرکدام از این نهادها به خوبی شناسایی و تعریف شده و امکان ارتباط و هماهنگی بین آنها تقویت و گسترش یابد.
از طرفی برف و یخبندان یکی از عوامل اساسی تاثیر گذار در ایجاد تاخیرها و تصادفات در شهرها است.
در این راستا هزینه های هنگفتی جهت بازگشایی معابر با شن و ماسه و نمک انجام می پذیرد و تبعات بعدی آن یعنی مشکل خوردگی و خستگی آسفالت نیز بسیار هزینه زا است ، لذا توجه به روش نگهداری معابر در زمستان اساسی است.
در استفاده از شیوه های سنتی معایبی نظیر: عدم توزیع یکنواخت و رانده شدن سریع به حاشیه معبر؛ خطر صدمه به خودروها و عابرین ( پرتاب دانه های شن)، مسدود شدن زهکشها؛ خرابی سطح روسازی بعلت پخش غیر یکنواخت نمک؛ تحمیل هزینه های مضاعف پاکسازی؛ ضایعات زیست محیطی (گیاهان، درختان، منابع آب،…)، تسریع خوردگی خودروها، بتن ….وجود دارد که این معایب در عملیات کنشی به جای واکنشی و استفاده از روشهای پیشگیری و ماشین آلات و تجهیزات مخصوص برفروبی تا حدود زیادی تقلیل یافته و هزینه های کلی نیز به تبع آن کاهش می یابند.
