«رسانه مسئولیت اجتماعی»-احسان انصاری: وزارت صمت یکی از وزراتخانه هایی است که در سال های اخیر در زمینه مسئولیت اجتماعی فعالیت کرده است. با این وجود و علی رغم بودجه هنگفت و امکانات زیادی که در زمینه مسئولیت اجتماعی شرکتی در این وزارتخانه وجود دارد اما خروجی این عملکرد نه تنها مطلوب بوده و بلکه بیشتر در راستای از دست دادن فرصت ها بوده است.
مهم ترین دلیل این اتفاق نیز جزیره ای عمل کردن این وزارتخانه در زمینه مسئولایت اجتماعی شرکتی و عدم استفاده از نخبگان و کارشناسان حوزه مسئولیت اجتماعی است.در سال های اخیر در این وزارتخانه تلاش هایی برای تحقق و ارتقای مسئولیت اجتماعی رخ داده اما این تلاش ها در یک سیکل بسته صورت گرفته؛ به شکلی که این وزارتخانه نه از تجربیات صورت گرفته در زمینه مسئولیت اجتماعی سایرنهادها و وزارتخانه ها استفاده می کند و نه رویکرد شفافی در این زمینه در پیش گرفته که کارشناسان حوزه مسئولیت اجتماعی شرکتی بتوانند نقاط ضعف آن را گوشزد کنند.
در چنین شرایطی است که بودجه ای که در این وزارتخانه صرف مسئولیت اجتماعی شرکتی می شود به جای اینکه صرف توسعه و ارتقای مسئولیت اجتماعی در شرکت های زیرمجموعه شود صرف مسائلی غیر مرتبط و یا کم اهمیت دیگر شده است.
یکی از مهم ترین اقدامات یک وزارتخانه در راستای تحقق مسئولیت اجتماعی ترویج مسئولیت اجتماعی در بین زیر مجموعه خود است. این در حالی است که وزارت صمت در زمینه ترویج مسئولیت اجتماعی شرکتی فاقد یک استراتژی مدون و کاربردی برای شرکت ها و بنگاه های زیر مجموعه خود است.
این وضعیت در شرایطی است که شرکت ها و بنگاه های زیرمجموعه وزارت صمت اعم از صنایع کوچک و بزرگ از ظرفیت های زیادی برای مسئولیت اجتماعی برخوردار هستند و به همین دلیل انتظار از این وزارتخانه به عنوان نهادی که از ظرفیت های متعددی برای انجام مسئولیت اجتماعی شرکتی برخوردار است زیاد است.
نکته دیگر اینکه در ادبیات مدیران وزارت صمت نیز مفهوم مسئولیت اجتماعی به عنوان یک کلید واژه جدی مورد استفاده قرار نمی گیرد و مدیران این نهاد دولتی توجه اندکی به این مفهوم نشان می دهند. به نظر می رسد نوع انتخاب مدیران و نگاهی که آنها به مقوله های مختلف دارند باعث شده که با مدیرانی مواجه شویم که بیش از آنکه دوراندیشانه به مسائل مختلف نگاه کنند بیشتر در دام روزمرگی و اقناع افکار عمومی برای عمر بیشتر مدیریت خود افتاده اند.
یک وزارتخانه برای ترویج مفهومی مانند مسئولیت اجتماعی باید دارای برنامه و استراتژی باشد تا شرکت ها و بنگاه های زیرمجموعه به صورت جدی به این مفهوم توجه کنند. این در حالی است که این اتفاق در زمینه مسئولیت اجتماعی شرکتی در وزارت صمت تاکنون رخ نداده است.
نکته دیگری که در این زمینه وجود دارد این است که آقای پزشکیان هم در دوران رقابت های انتخابات ریاست جمهوری و هم پس از تشکیل دولت همواره روی این موضوع تأکید داشتند که امور مختلف را باید به دست کارشناسان و متخصصان سپرده شود تا آنها با نگاه تخصصی بتوانند برای مشکلات راه حل پیدا کنند.این در حالی است که این شعار در زمینه مسئولیت اجتماعی شرکتی در نهادهایی مانند وزارت صمت محقق نشده است.همین موضوع نیز باعث شده که از ظرفیت های انسانی در حوزه مسئولیت اجتماعی شرکتی به خوبی استفاده نشود.
آقای رئیس جمهور همواره روی اجرای سند چشم انداز وبرنامه های پنج ساله تأکید داشته اند.این در حالی است که یکی از محوری ترین مسائلی که در سند چشم انداز و برنامه های پنج ساله وجود دارد مسأله توسعه پایدار در زمینه های مختلف است. وزارت صمعت به عنوان متولی صنعت و معدن کشور باید خود را ملزم به تحقق توسعه پایدار کند که در عمل چنین اتفاقی رخ نداده است.
هنوز هیچ گزارش قابل استنادی از سوی وزرات صمت درباره نتیجه بخش بودن عملکرد این وزارتخانه در زمینه مسئولیت اجتماعی شرکتی و توسعه پایدار ارائه نشده که بتوان براساس آن عملکرد این وزارتخانه را مورد رصد علمی قرار دارد. این فقدان نیز به دو دو دلیل است. نخست اینکه کسانی که در زمینه مسئولیت اجتماعی شرکتی در این وزراتخانه تصمیم گیری می کنند از دانش و تخصص لازم برخوردار نیستند و دوم اینکه در این زمینه از متخصصان و کارشناسان استفاده نمی شود.
تاکنون در اخبار منتشر شده در زمینه مسئولیت اجتماعی کمتر این اتفاق رخ داده که وزارت صمت جلسه و یا نشست تخصصی و جدی با حضور کارشناسان و متخصصان حوزه مسئولیت اجتماعی تشکیل داده باشد و یا این وزارتخانه به دنبال ایده جدید و نوآوری جدیدی در زمینه مسئولیت اجتماعی باشد.
به نظر می رسد کسانی که در این وزارتخانه به دنبال فعالیت در زمینه مسئولیت اجتماعی شرکتی هستند در یک فضای بسته و بدون ارتباط با دنیای بیرون فعالیت می کنند و به همین دلیل نیز این وزارتخانه نتوانسته در این زمینه عملکرد قابل قبولی از خود ارائه کند.
