رسانه مسئولیت اجتماعی-عبدالله زارعی صنعت حدود سه دهه پیش پا در عسلویه نهاد؛ عسلویهای که تاریخی به بلندای سرزمین پارس دارد؛ مردمان اصیل و نجیب این سرزمین با آغوش باز از صنعت استقبال نمودند و قعر بحر و برّ خود را برای اعتلای کشور خود و استقلال اقتصادی در اختیار صنعت نفت قرار دادند اما متاسفانه صنعت به مسئولیت اجتماعی خود در قبال جامعه بومی عمل ننموده و به عسلویه به دیده حاشیهنشینان نگاه میکند این نگاه در ادبیات صنعت نهفته است!( مناطق پیرامونی! )
مناطق پیرامونی صنعت؟! یا صنعت پیرامون جامعه بومی؟
در وهله اول شاید کسی متوجه این اختلاف نباشد. ممکن است خیلیها به این خطا واقف نباشند اما باید هوشیار باشیم تا موقعی که عنوان مناطق پیرامونی صنعت یدک بکشیم مانند حاشیه نشینان با ما معامله خواهد شد که متأسفانه حال و روزمان چنین است و صنعت بیش از یک صدقه ناچیز که *«یتبعها مناً و اذاً»* به ما پرداخت نخواهد کرد؛ اما حقیقت این است که صنعت در جوار جامعه بومی ما شکل گرفت، ریشه آن از منابع زیر پایمان آب حیات جذب کرد و به درخت تنومند بدل گشت؛ در نتیجه صنعت قانونا، شرعا و عرفا وظیفه دارد حق و حقوق ولی نعمتان جامعه مادر خود را تحت عنوان مسئولیت اجتماعی «سمعا و طوعا» پرداخت نماید.
*ما مناطق پیرامونی صنعت نیستیم!*
*صنعت پیرامون جامعه بومی ماست.*