عضو اتاق بازرگانی ایران در گفت وگو با«رسانه مسئولیت اجتماعی» گفت: مسئولیت اجتماعی فشار اقتصادی روی مردم را کاهش می دهد.
-
مسئولیت اجتماعی بنگاه چیست؟
به گزارش رسانه مسئولیت اجتماعی، یکی از نیازمندیهای کشورها برای غلبه بر بحرانها به کارگیری ظرفیت بخشهای غیردولتی و غیرحاکمیتی در مدیریت بحران است. به عبارتی همه نهادها و سازمانهای غیر دولتی در قبال جامعه خود یکسری مسئولیتهای اجتماعی دارند که در شرایط بحرانی باید بیش از گذشته به وظایف و مسئولیتهای خود عمل کنند. به کارگیری این ظرفیتها نیازمند هنر، تدبیر و برنامه است تا بتوان آنها را برای نقش آفرینی در مدیریت بحران قانع کرد و در جای مناسب و به موقع به کار گرفت. مقوله مسئولیت اجتماعی بنگاهها طی سالهای اخیر یکی از مهمترین مقولات مطرح در مجامع علمی و بین المللی بوده به طوری که سازمانهای بین المللی استانداردهایی را در این زمینه طراحی کرده اند.
مسئولیت اجتماعی بنگاه در سادهترین تعریف به معنای الزام به پاسخگویی گروههای ذینفع خارج از دولت در قبال مخاطرات جامعه است.
بنگاههای غیردولتی در کشور ما باید بدانند که سرمایههای مالی به تنهایی نمیتواند برای ادامه فعالیتهای آنها قابل اتکا باشد، زیرا با وجود جامعهای سالم و عاری از هر نو تهدید و خطر است که آنها امکان افزایش سرمایه و تداوم کسب و کار خود را دارند. در این زمینه«رسانه مسئولیت اجتماعی» با علا میرمحمد صادقی عضو اتاق بازرگانی ایران و فعال اقتصادی گفت وگو کرده که در ادامه می خوانید.
*شرکت ها و بنگاه های اقتصادی در ایران به چه میزان نسبت به ارائه گزارش در زمینه مسئولیت اجتماعی اهتمام دارند؟
مهم ترین مسئولیت اجتماعی بخش خصوصی تشویق سرمایه داران برای کمک به مردم است.این در حالی است که برخی از شرکت ها و بنگاه های اقتصادی در زمینه مسئولیت اجتماعی و خدمات عام المنفعه فعالیت می کنند و به مردم نیز گزارش ارائه می کنند.با این وجود هنوز این موضوع در بین همه شرکت ها نهادینه نشده است.واقعیت این است که مشکلات اقتصادی شرکت ها در سال های اخیر بیشتر شده و همین دلیل باعث شده مسئولیت اجتماعی شرکت ها تحت تأثیر این مشکلات قرار بگیرد.در شرایط کنونی کارگران و حقوق بگیران جامعه با چالش های جدی در زمینه تأمین معیشت خود مواجه هستند. این در حالی است که اغلب کارخانه ها نیز به دلیل کرونا و تحریم های بین المللی با چالش های جدی مواجه هستند و به راحتی نمی توانند حقوق کارگران خود را تأمین کنند.به همین دلیل توصیه اصلی به صاحبان مشاغل و اصناف این است که تا آنجا که امکان دارد کارگران خود را اخراج نکنند و حتی المقدور حقوق آنها به موقع پرداخت شود.حتی اگر کارگران درخواست وام کردند در حد توانایی کارفرما این وام پرداخت شود.خوشبختانه تاکنون این اتفاق در کشور رخ داده و بخش خصوصی تعهدات خود را به خوبی انجام داده است.نکته دیگری که در راستای مسئولیت اجتماعی قرار دارد این است که صاحبان مشاغل و اصناف موضوع «تولید» را در اولویت نخست خود قرار بدهند و همه تلاش خود را برای تقویت تولید در کشور انجام بدهند.حتی اگر شرایط به صورتی است که میزان فروش محدود شده است اما تولید همچنان با قدرت وجود داشته باشد.در شرایط کنونی محصولات بسیاری از کارخانه ها و شرکت های تولیدی در انبارها باقی مانده و به فروش نرفته است.با این وجود چرخه تولید باید همچنان با قدرت به کار خود ادامه بدهد.البته این توصیه درباره کسبه نیز وجود دارد و کسبه ها باید تا آنجا که امکان دارد با درک شرایط اقتصادی موجود جامعه ملاحظات خاصی برای مردم در نظر بگیرند. این ملاحظات نیز در راستای مسئولیت اجتماعی شرکت ها و بنگاه های اقتصادی است.بدون تردید یکی از مهم ترین تأثیرات مسئولیت اجتماعی این است که فشار اقتصادی روی مردم را کاهش می دهد.
*در چنین شرایطی چگونه می توان مسئولیت اجتماعی را جز اولویت های مهم شرکت ها و بنگاه های اقتصادی در نظر گرفت؟
دولت باید به خانواده هایی که با مشکلات معیشتی و بیکاری مواجه شده اند وام پرداخت کند و این وام ها نیز به شکل های مختلف شود.بخش خصوصی تأکید زیادی روی پرداخت به موقع حقوق کارگران و حقوق بگیران توسط کارفرمایان دارد و در این زمینه تدابیر جدی در نظر گرفته است. این در حالی است که تسهیلاتی برای کارفرمایان در نظر گرفته شده که تا آنجا که امکان داشته باشد نیروهای ها خود را اخراج نکنند. خوشبختانه همکاری خوبی نیز بین کارفرمایان و اتاق بازرگانی ایران در این زمینه انجام شده است.به نظر می رسد این وضعیت تا زمانی که همه مردم در مقابل کرونا واکسینه نشوند در کشور ادامه خواهد داشت. البته این وضعیت در اغلب کشورهای جهان وجود داشته و در اغلب جوامع کارگران و طبقه ضعیف جامعه با شیوع ویروس کرونا با چالش های جدی در زمینه وضعیت اقتصادی خود مواجه شده اند.
*چگونه می توان با کمک مسئولیت اجتماعی آسیب های اقتصادی را کاهش داد؟
واقعیت این است که تحریم های بین المللی بیشتر به دلیل تصمیمات سیاسی اتخاذ شده است و به همین دلیل اتاق بازرگانی و بخش خصوصی نقش زیادی در این زمینه نداشته است.نکته دیگر اینکه در شرایط تحریم ها بازارهای دیگری نیز وجود دارد و بخش خصوصی باید تمرکز خود را روی پیدا کردن و برقراری مراوده با این بازارها کند. در سال های اخیر تحریم های بین المللی فشار زیادی روی بخش خصوصی وارد کرده و بخش خصوص با چالش های جدی در زمینه مراودات اقتصاد خود مواجه بوده است. تحریمهای یک جانبه آمریکا علیه مردم ایران در سالهای گذشته بارها اجرایی شده است. به همین دلیل ما با تحریم بیگانه نیستیم و دارای تجربه هستیم.
مردم و فعالان اقتصادی توانستهاند تا حدی خود را با شرایط جدید تطبیق دهند و در صورتی که ثبات به وجود آمده در اقتصاد حفظ شود میتوان برای آینده برنامههایی جدید داشت. بنده معتقدم دوره تحریم زمانی است که میتواند به ما یک فرصت مناسب برای کاهش وابستگی به پول نفت بدهد.
در این زمان میتوان به گسترش صادرات غیر نفتی و افزایش تولید فکر کرد و همانطور که در ماههای گذشته نشانههایی از این اتفاق دیدهایم این روند میتواند در آینده نیز ادامه پیدا کند. بخش خصوصی ایران نباید منتظر تصمیم کشورهای خارجی باشد.ما در ماههای گذشته تلاش کردهایم که بازارهای صادراتی خود را حفظ کنیم. آمارها نیز نشان میدهد صادرات ما در سال گذشته و در ماههای اخیر حفظ شده و امیدواریم این روند ادامه یابد. بسیاری از فعالان بخش خصوصی علاقمند هستند با حضور پررنگتر در کنار دولت جدید قرار بگیرند و سرمایههای سرگردان خود را به سمت طرحهایی که توجیه اقتصادی دارند هدایت کنند و برخی نگاههای غیرکارشناسی که اجازه فعالیت به آنها نمیدهد را از سر راه بردارد. تحقق تحولات بزرگ در راستای اقتصاد کشور و توسعه صنایع نیازمند این است که دولت آقای رئیسی در تصمیم گیریها از مشورت بخش خصوصی بهرهمند شود و با سرمایه گذاران بخش خصوصی و پیشکسوتان بخش صنعت و بازرگانی جلسه و مشورت داشته باشد. به پیشنهادهای آنها گوش دهد و هم راستا با نظرات آنها تصمیم آخر را بگیرد.بدون شک در چنین شرایطی احتمال موفقیت بالاتر خواهد رفت.
انتهای پیام///