رسانه مسئولیت اجتماعی: یک معمار داخلی درمورد مسئولیت اجتماعی در معماری گفت: مسئولیت اجتماعی در معماری یعنی قائل شدن به قداست برای این هنر و عدم وابستگی به تبلیغات شبکه‌های اجتماعی و شعارهای بی‌پایه.
به گزارش رسانه مسئولیت اجتماعی:ایزدیار آهی معمار و معمار داخلی و مولف کتاب اسکیسها و بداهه نگاریهای معماری بیان کرد:معمار واقعی کسی است که بدون تکیه بر شعار، کاری را انجام دهد که به سود جامعه باشد.
معماری باید معیارهایی داشته باشد که کیفیت زندگی شهروندان را بهبود بخشد و نباید هر روز شاهد ظهور معمارانی باشیم که فقط شعار می‌دهند و در طراحی و ایده‌پردازی پوچ هستند.
مسئولیت اجتماعی در معماری یعنی جلوگیری از ظهور مال‌ها و مراکز خرید بی‌رویه، و همچنین جلوگیری از ظهور معماران بی‌فکر و بی‌عمل.
معماری دغدغه‌ای است برای ایجاد کیفیت بالای زندگی مردم
آهی مسئولیت اجتماعی را با نگاه کاربردی قابل تامل دانست و بیان کرد: معماری دغدغه‌ای است برای ایجاد کیفیت بالای زندگی مردم که شامل زیبایی‌شناسی، ارگونومی، فلسفه، فرهنگ و تمدن است.
از ترکیب این عناصر، بنایی طراحی می‌شود که نیازهای جامعه را در زمان خود برآورده کرده و برای آیندگان نیز مفید باشد. مسئولیت اجتماعی در معماری با خلق و حفظ هویت در هم تنیده است.
معمار باید ابتدا ببیند چه چیزی را باید به کاربر ارائه دهد و سپس با دانش و سلیقه خود آن را ترکیب کند.
معماری باید برای مردم ساخته شود و نباید تنها به مد و سلیقه‌های موقتی توجه کند، چرا که ممکن است آن سبک و متریال به نفع اقلیم نباشد.
معماران وظیفه دارند ذهن مخاطبان را به سوی معماری کارآمد و با هویت تقویت کنند
این معمار با تجربه با نگاهی به ارزش افزوده که در نتیجه ایفای نقش مسئولیت اجتماعی می تواند ایجاد شود، توضیح داد: معماری با مسئولیت اجتماعی می‌تواند عامل ارزش افزوده در بنا شود؛ برای این کار، باید سواد بصری مردم تقویت شود تا تحت تأثیر مد و سلیقه‌های موقتی قرار نگیرند.
معماران وظیفه دارند ذهن مخاطبان را به سوی معماری کارآمد و با هویت سوق دهند.
این فرهنگ‌سازی بخشی از ایفای نقش مسئولیت اجتماعی توسط معماران است که باید کارفرما را به انتخاب معماری کاربردی تشویق کند.
وی با نگاهی به معماری در شهرهای کنونی در کشور گفت: پروژه‌هایی که امروز در شهر اجرایی می‌شوند، نشان از عدم هماهنگی با هویت و تمدن ما دارند؛ شهرها به‌هم‌ریخته و فاقد هویت معماری و شهرسازی هستند و هر بنایی لباس سلیقه‌ای خود را به تن کرده است.
این عدم هماهنگی نشان می‌دهد که مسئولیت اجتماعی جایگاهی در معماری و شهرسازی ما ندارد.
هرچند برخی بناها دارای معماری خاصی هستند، اما حضور آنها در کنار هم نوعی ناهماهنگی ایجاد می‌کند.
تضاد در طراحی و معماری زیبا است، اما به شرطی که دارای اصالت و مفهوم باشد.
ایزدیار آهی در آخر بیان داشت: مدیریت کلان با فقدان حضور متخصصان در تصمیم‌گیری‌های نهایی نشان می‌دهد که ما مسئولیت اجتماعی را فراموش کرده‌ایم.
حتی اگر معماری تک‌بنا خوبی داشته باشد، در نتیجه کار تأثیرگذار نخواهد بود، زیرا مسئولیت اجتماعی به نگاهی جمعی در راستای ارتقاء و رشد جامعه است./صما
