حوزه اجتماعی را قربانی امور سیاسی نکنیم

رسانه مسئولیت اجتماعی: یکی از موضوعاتی که همیشه من را به عنوان یک مددکار اجتماعی و فردی که بالغ بر ۲۵ سال در حوزه اجتماعی کار می‌کنم، نگران می‌کند، تحت‌الشعاع قرار گرفتن امور اجتماعی در جریان بازی‌ها و هیاهوهای سیاسی است. درحالی که می‌دانیم اگر زخمی بر پیکر حوزه اجتماعی ایجاد شود، ترمیم آن بسیار […]

رسانه مسئولیت اجتماعی: یکی از موضوعاتی که همیشه من را به عنوان یک مددکار اجتماعی و فردی که بالغ بر ۲۵ سال در حوزه اجتماعی کار می‌کنم، نگران می‌کند، تحت‌الشعاع قرار گرفتن امور اجتماعی در جریان بازی‌ها و هیاهوهای سیاسی است.

درحالی که می‌دانیم اگر زخمی بر پیکر حوزه اجتماعی ایجاد شود، ترمیم آن بسیار بسیار سخت و دشوار خواهد بود. واقعیت این است که شاید از امور سیاسی با تغییر سیاست‌ها در کوتاه‌مدت یا میان‌مدت امکان اینکه بتوانید فضا را تغییر دهید، میسر باشد و تجربه زیستی همه کشورهای دنیا، از جمله کشور ما هم، همین را نشان می‌دهد و حضور سیاسیون با گرایش‌های سیاسی متفاوت در عرصه‌های اجرائی کشور، خودش دلیلی بر همین ادعای ماست اما وقتی حوزه اجتماعی دچار یک مشکل می‌شود و به طور مشخص می‌خواهم بگویم اعتماد اجتماعی خدشه‌دار می‌شود، وقتی سرمایه اجتماعی تحت ‎الشعاع قرار می‌گیرد، دیگر با یک بخشنامه و تغییر سیاست به آسانی ترمیم نمی‌شود.

درواقع اصلا حل شدنش که محال است ولی حتی ترمیمش هم سالیان سال طول خواهد کشید اگر حتی همه حوزه‌ها برای افزایش سرمایه و اعتماد اجتماعی، همه همّ و غم خود را بکار گیرند اما آنچه الان در فضاهای عمومی کشور مشهود است اینکه باز هم حوزه اجتماعی قربانی مسائل سیاسی دارد می‌شود.

در همین چند روز که افراد برای ریاست‌جمهوری رفتند تا ثبت نام کنند، دریغ از نیم‌نگاهی به حوزه اجتماعی وقتی پشت تریبون قرار می‌گرفتند. متعجبم که چگونه افراد خودشان را شایسته یک مسئولیت بزرگ در کشور می‌دانند که آن ریاست قوه مجریه است اما همه چیز را در رفتار پوپولیستی دنبال می‌کنند.

شعار اقتصاد می‌دهند، شعار یارانه می‌دهند اما غافل از این هستند که توسعه اقتصادی بدون بهره‌مندی از ظرفیت‌های اجتماعی که سرمایه اجتماعی از جمله آنهاست، میسر نخواهد بود و این متاسفانه کم‌توجهی، یک ریشه دیرینه هم دارد و متاسفانه این را هم باید بگویم که کنشگران اجتماعی چه در بخش‌های دولتی چه در بخش‌های سیاستگذاری، چه در نخبگان اجتماعی و چه در سازمان‌های غیردولتی مرتبط هم تکاپوی مشخصی حتی یک مطالبه‌گری برای توجه به حوزه اجتماعی ندارند و دیده نمی‌شود.

هرچند به اینها ایرادی وارد نیست چون بسیاری از این گروه‌ها هم دچار یک سرخوردگی شده‌اند. سرخوردگی‌ای که شاید همین بی‌توجهی‌هاست که آن را در میان نخبگان و کنشگران عرصه‌های دولتی، سیاستگذاری و انجمن‌ها ایجاد کرده. حتی به رسانه‌ها هم در طول این مدت اگر دقت کرده باشید، به ندرت می‌بینید که صفحه اول روزنامه‌ها حداقل این نوع مطالبات و خواست‌ها را داشته باشند.

به غیر از یادداشت‌هایی که برخی از مطبوعات از جمله «آرمان ملی» و یک جاهایی هم جام جم منتشر می‌کنند که انعکاس دغدغه‌هایی از این دست است ولی واقعیت این است که اگر نگویم حوزه اجتماعی به دلیل غلبه نگاه‌های سیاسی دارد له می‌شود، ولی تقریبا چیزی شبیه همین شرایط را ما داریم تجربه می‌کنیم. امیدواریم که حوزه اجتماعی را قربانی امور سیاسی نکنیم.

سیدحسن موسوی‌چلک _ رئیس انجمن مددکاران اجتماعی

منبع: روز نامه آرمان ملی. ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۰