رسانه مسئولیت اجتماعی:مرتضی سواره مدرس ومشاور پایداری شرکتی در یادداشتی به موضوع تحول دیجیتال و پایداری پرداخته که در ادمه مطلب میخوانید:
در سال‌های اخیر، سازمان‌ها غالباً پایداری و تحول دیجیتال را به‌عنوان دو مقوله مجزا تلقی کرده‌اند؛ اما با افزایش درک از اهمیت تلفیق عوامل زیست‌محیطی، اجتماعی و حاکمیتی (ESG) در استراتژی‌های دیجیتال، این دو مفهوم بیش از پیش به یکدیگر پیوند خورده‌اند.
پایداری به معنای توانایی یک سیستم برای حفظ و تداوم عملکرد خود در طول زمان است که جنبه‌های زیست‌محیطی، اجتماعی و اقتصادی را شامل می‌شود. در مقابل، تحول دیجیتال به کاربرد فناوری‌های نوین و فرهنگ دیجیتال برای بازآفرینی فرایندهای سازمانی و خلق ارزش برای ذی‌نفعان اشاره دارد. تلفیق این دو رویکرد به سازمان‌ها این امکان را می‌دهد که با بهره‌گیری از فناوری، به بهبود عملکرد زیست‌محیطی، افزایش بهره‌وری و خلق ارزش مشترک برای همه ذی‌نفعان دست یابند.
در قلب این هم‌افزایی، این باور اساسی نهفته است که تحول دیجیتال می‌تواند به‌عنوان یک محرک برای توسعه پایدار عمل کند. فناوری‌هایی نظیر هوش مصنوعی (AI)، اینترنت اشیاء (IoT) و بلاک‌چین، امکان پایش و کاهش آثار زیست‌محیطی، بهینه‌سازی مصرف منابع و ارتقاء شفافیت زنجیره تأمین را فراهم می‌آورند. این اقدامات نه‌تنها در تحقق اهداف پایداری سازمان‌ها مؤثرند، بلکه در محیط رقابتی امروز، که مصرف‌کنندگان و سرمایه‌گذاران ارزش بیشتری برای عملکرد ESG قائل هستند، مزیت رقابتی محسوب می‌شوند.
مزایای یکپارچه‌سازی پایداری با تحول دیجیتال
ترکیب پایداری با تحول دیجیتال مزایای قابل توجهی برای سازمان‌ها به همراه دارد. از جمله مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به کاهش هزینه‌ها، ارتقاء کارایی عملیاتی، بهبود تصویر برند و افزایش اعتماد ذی‌نفعان اشاره کرد.
فناوری‌های دیجیتال می‌توانند نقش مؤثری در بهینه‌سازی مصرف انرژی، کاهش هدررفت منابع و حذف ضایعات ایفا کنند که این اقدامات منجر به صرفه‌جویی‌های مالی قابل توجه و بهبود عملکرد محیط‌زیستی می‌شوند.
افزون بر این، پاسخگویی به مطالبات روزافزون مصرف‌کنندگان و سرمایه‌گذاران در زمینه شفافیت عملکرد ESG از جمله مزایای کلیدی این یکپارچه‌سازی است. شرکت‌هایی که ملاحظات پایداری را در راهبردهای دیجیتال خود جای می‌دهند، در جلب اعتماد مشتریان و ایجاد وفاداری در بازار رقابتی کنونی موفق‌تر عمل می‌کنند.
همچنین، سازمان‌هایی که به طور مؤثر پایداری و تحول دیجیتال را با یکدیگر تلفیق می‌کنند، آمادگی بیشتری برای نوآوری و پاسخ به شرایط متغیر بازار خواهند داشت. این مزیت رقابتی به آن‌ها کمک می‌کند تا راهکارهای نوین پایداری را طراحی و اجرا کرده، برنامه‌های موفق را توسعه دهند و در مسیر رشد بلندمدت گام بردارند.
چالش‌ها در همگرایی پایداری و تحول دیجیتال
با وجود مزایای چشمگیر، همگرایی میان پایداری و تحول دیجیتال چالش‌هایی نیز به همراه دارد. یکی از مهم‌ترین آن‌ها، دشواری در همسوسازی این دو رویکرد در سطح راهبردی است.
در حالی‌که پایداری نیازمند نگاهی جامع به ابعاد اجتماعی، اقتصادی و محیط‌زیستی است، تحول دیجیتال مستلزم بهره‌گیری از فناوری‌های نو و بازنگری در فرایندهاست. ایجاد تعادل میان این دو هدف می‌تواند برای سازمان‌هایی با منابع محدود چالش‌برانگیز باشد.
یکی دیگر از موانع مهم، ضرورت تغییر فرهنگ سازمانی است. تحقق تحول دیجیتال و پایداری مستلزم تغییر نگرش کارکنان، تقویت روحیه نوآوری و پذیرش منافع بلندمدت به‌جای دستاوردهای کوتاه‌مدت است. در سازمان‌های سنتی، مقاومت در برابر تغییر می‌تواند مانعی جدی در این مسیر ایجاد کند.
علاوه بر این، نگرانی‌هایی درباره آثار محیط زیستی ناشی از توسعه فناوری‌های دیجیتال نیز وجود دارد. به‌رغم پتانسیل فناوری‌ها در ارتقای پایداری، مواردی چون مصرف بالای انرژی در مراکز داده و استخراج منابع طبیعی برای تولید تجهیزات دیجیتال، چالش‌هایی زیست‌محیطی به‌وجود می‌آورند. در نتیجه، سازمان‌ها باید ضمن بهره‌گیری از فناوری، با نگاه مسئولانه، اقدامات جبرانی لازم را برای کاهش پیامدهای منفی زیست‌محیطی طرح‌ریزی و اجرا کنند.
نتیجه‌گیری
هم‌افزایی پایداری و تحول دیجیتال نه‌تنها مسیر جدیدی برای دستیابی به توسعه پایدار فراهم می‌کند، بلکه به سازمان‌ها کمک می‌نماید تا در برابر چالش‌های محیطی، اجتماعی و اقتصادی آینده مقاوم‌تر، نوآورتر و پاسخگوتر باشند.
تلفیق هوشمندانه این دو رویکرد، کلید موفقیت در دنیای رقابتی و پرتحول امروز است.
