تاکید معاونین و روسای وزارتعلوم بر ایفای مسئولیتاجتماعی در دانشگاهها
از منظر نگاه برخی از معاونین و روسای وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ایفای مسئولیت اجتماعی در دانشگاه ها و توجه به این موضوع در سیستم آموزش عالی نقش اثرگذاری را در حل مسائل جامعه در بخش های مختلف دارد. به گزارش رسانه مسئولیت اجتماعی ، در همین رابطه هاشم داداش پور، معاون وزیر علوم […]
از منظر نگاه برخی از معاونین و روسای وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ایفای مسئولیت اجتماعی در دانشگاه ها و توجه به این موضوع در سیستم آموزش عالی نقش اثرگذاری را در حل مسائل جامعه در بخش های مختلف دارد.
به گزارش رسانه مسئولیت اجتماعی ، در همین رابطه هاشم داداش پور، معاون وزیر علوم و رئیس سازمان امور دانشجویان کشور تصریح کرد: در دوره پسا کرونا دانشگاه ها باید مسئولیت اجتماعی خود را در قبال جامعه و توسعه محلی گسترش دهند.
وی افزود: گسترش فرهنگ همیاری و همدلی از سوی دانشگاهیان جمع آوری نذورات برای خانواده های بی بضاعت که به علت این بیماری دچار آسیب شده اند در دستور کار دانشگاهیان قرار گرفت و بحرانی مانند کرونا توانست موجب به روز رسانی اقدامات اصیل، بی پیرایه و مسئولانه در دانشگاه ها شود که این اقدامات تا پیش از آن به میزان زیادی مغفول یا دستخوش ظاهرسازی شده بود.
رئیس سازمان دانشجویان کشور خاطرنشان کرد: افزایش فعالیت های بشردوستانه دانشگاهیان و به ویژه کادر درمان و گسترش همدلی در کمک رسانی اقشار مختلف دانشگاهی به یکدیگر و جامعه نیز موید تاثیر کرونا بر افزایش روحیه نوع دوستی و دینداری در دانشگاهیان بود.
داداش پور تاکید کرد: اگر مشارکت دانشگاه ها با جامعه به خوبی ساماندهی و پشتیبانی شود این وضعیت می تواند نتایج بسیار مثبتی را برای پیشرفت توامان دانشگاه و جامعه در پی داشته باشد که برای دستیابی به این هدف برنامه ریزی صحیح برای دانشجویان به منظور توسعه برنامه مسئولیت اجتماعی دانشگاه ها یکی از الزامات برنامه ریزی در عصر پساکرونا خواهد بود.
وی گفت: دانشگاه های کشور در دوره پساکرونا باید به مراتب بیشتر از گذشته تلاش خود رابرای تربیت دانشجویان با حفظ مسئولیت نسبت به جامعه گسترش دهند و برنامه های یادگیری و خدماتی را سریعاً افزایش داده و تلاش کنند که دانشجویان را برای مشارکت بیشتر و موثرتر در انجمن های داوطلبانه و جهادی آماده سازند.
داداش پور ادامه داد: تاکید بر رفتارهای مسئولانه در غالب مسئولیت های اجتماعی دانشگاه باید بخش مهمی از برنامه ریزی دانشگاه ها باشد و با توجه به افزایش انتظارات اجتماعی و کمبود منابع به احتمال قوی فشارهای بیشتری روی دانشگاه ها وارد می شود و دانشگاه ها باید مسئولیت اجتماعی خود را بالا ببرند و در این چارچوب راه اندازی شبکه جامع مسئولیت اجتماعی دانشگاهی می تواند به عنوان ابزاری مهم برای بهره گیری از فرصت ها در پساکرونا باشد.
رئیس سازمان امور دانشجویان گفت: انجام دقیق مسئولیت های اجتماعی اعم از بنگاهی و دانشگاهی باید بر پایه ذینفعان مختلف صورت گیرد و توسعه دیپلیماسی علمی در دوره پساکرونا به ویژه در گسترش رابطه با دانشمندان جهان اسلام با وجود شبکه های اجتماعی باید توسعه پیداکنند.
معاون وزیر علوم، تحقیقات و فناوری تاکید کرد: بدیهی است تحقق بسیاری از این ارتباطات و برنامه های جدید خود می تواند منجر به خروج دانشکاه های کشور از فضای موجود باشد و در عین حال نقش دانشگاه ها را در توسعه محلی و منطقه ای افزایش دهد.
ایفای مسئولیت اجتماعی مهمترین شاخص رتبهبندی دانشگاهها و اعضای هیات علمی است
از سوی دیگر عبدالحسین کلانتری، معاون فرهنگی و اجتماعی وزیر علوم در دانشگاه ولایت گفت: دانشگاهها و اعضای هیات علمی باید در قبال مسائل منطقهای و ملی احساس وظیفه کرده و به مسئولیت اجتماعی خود به نحو مطلوب و شایسته عمل کنند و این شاخص مهمترین شاخص رتبهبندی دانشگاهها و ارتقای اساتید باشد.
وی اظهار داشت: دانشگاه باید تعهد و مسئولیت اجتماعی را در میان دانشگاهیان (دانشجویان و اساتید) ارتقا دهد. چنین دانشگاهی کارخانه آدم سازی است؛ و نخبگانی در آن مشغول فعالیت هستند که به مسائل جامعه و صنعت حساس هستند و ارتقا و پیشرفت خود را از خلال حل این مسائل و پیشرفت جامعه پیگیری می کنند.
معاون وزیر علوم تاکید کرد: دانشگاه باید ظرفیتها و فرصتهایی که در منطقه وجود دارد را هم مورد تاکید قرار دهد و راهبردها و راهکارهای مناسب جهت بهره برداری پایدار از این فرصتها مانند فرصتهای مرزی، جوانی جمعیت، منابع سرشار، امکانات گردشگری و امثال آنها را در دستور کار قرار دهد.
وی با بیان اینکه مسئولیت اجتماعی دانشگاه نظام مسائل و موضوعات را تغییر میدهد و هدفمند میکند گفت: بدیهی است چنین دانشگاهی بر اساس رتبهبندیهای انحصاری مبتنی بر مقاله و کتاب و ISI قابل تشخیص نیست و باید نظام رتبهبندی دانشگاهها را اصلاح و تکمیل کرد.
کلانتری اظهار داشت: در ترفیع و ارتقای اساتید علاوه بر توجه به ویژگیهای فرهنگی، باید به تعهد و مسئولیت اجتماعی آنها و کنشهایی که در جهت حل مسائل دانشجویان، دانشگاه، منطقه و کشور دارند نیز امتیاز داد و در ترفیع و ارتقا نیز به این موضوع توجه کرد.
معاون فرهنگی و اجتماعی وزیر علوم عنوان کرد: فعالیت در تشکلها و انجمنهای علمی و کانونهای فرهنگی و هنری و اجتماعی و دغدغهمندی و کارگروهی به منظور حل مسائل کشور و دانشگاه باید به عنوان نشانهای از تعهد و مسئولیت اجتماعی مورد تشویق قرار گیرد و در ورود به بازار کار و تحصیلات عالی امتیاز مثبت داده شود.
وی افزود: فعالیتهای جهادی و اجتماعی که مبتنی بر بنیانهای علمی هستند، فعالیتهای حاشیهای تلقی نخواهند شد، بلکه به عنوان فعالیتهایی ضروری برای پرورش نسلی متعهد و مسئولیتپذیر به آنها نگاه میشود. فعالیتهایی که بلوغ اجتماعی و اجتماعی شدن دانشجویان را ممکن می کند و آنها را با اقتضائات و مسائل جامعه و صنعت آشنا میسازد.
دانشگاهها میتوانند با ایفای مسئولیت اجتماعی خود به حل مسائل جامعه کمک کنند
همچنین نسرین نورشاهی، رئیس مؤسسه پژوهش و برنامهریزی آموزش عالی گفت: دانشگاهها میتوانند با ایفای مسئولیت اجتماعی خود به حل مسائل جامعه کمک کنند.
وی اظهار داشت: در تاریخ بشر دیرینهشناسان به زودرس بودن فرزند انسان اشاره داشتهاند که در هر مرحله از زندگی خود نیازمند کمک افراد بوده است. این مسأله که از ابتدا به عنوان یک نیاز اجتماعی همراه با ذات بشر بوده، مورد توجه است.
رئیس مؤسسه پژوهش و برنامهریزی آموزش عالی افزود: با این حال این نیاز ذاتی گاهی به دست فراموشی سپرده میشود که در دو سه دهه گذشته نهادهای علمی تلاش کردهاند تا با طرح مبانی نظری موضوع مسئولیت اجتماعی را با این نگرش برجسته سازند که تمامی نهادهای ساخته بشر همچون بنگاههای اقتصادی و کسب و کارها، سازمانهای غیردولتی، سازمانهای علمی و آکادمیک و نهادهای خیریه در ذاتشان احساس مسئولیت اجتماعی را دارند.
وی عنوان کرد: از منظر حوزه آکادمیک مسئولیت اجتماعی دانشگاهها دربرگیرنده مؤلفههای چون حقوق بشر، توسعه پایدار، شناسایی تمایزات و ویژگیهایی مانند شناسایی جنسیت و اقلیتها، اخلاقیات، مدیریت سازمانی و شاخص بشردوستانه است.
نورشاهی تصریح کرد: بر این اساس دانشگاهها میتوانند تا با برنامهریزی استراتژیک مسئولیت اجتماعی خود بر اساس مدل نظری در چهار گام؛ ارزشها، مدیریت، اقدامات و سنجش اثرگذاری به ایجاد برنامهای راهبردی و با راهبری مدیران در اقدامی همسو با سازمانهای خیریه به نتایج مؤثری در رفع مسائل اجتماعی بپردازند.