دکترایرج خسرونیا متخصص بیماری های عفونی در گفت وگو با«رسانه مسئولیت اجتماعی» گفت: بی توجهی به مسئولیت اجتماعی آمار تلفات کرونا را افزایش داد.
- عدم توجه به مسئولیت اجتماعی در ایران به خوبی خود را در شیوع ویروس کرونا نشان داد
به گزارش رسانه مسئولیت اجتماعی، شیوع بیماری کرونا باعث شد تا شیوه ها و راههای مختلف برای قطع زنجیره انسانی به عنوان راهکاری برای خروج از این مساله پیاده شود که این راهکارها شامل استفاده از ماسک ، دستکش ، در خانه ماندن ، رعایت فاصله یک تا ۲ متری ، شست و شوی مرتب دست و ضدعفونی می باشد.
در کنار همه تاکیدات برای رعایت بهداشت که زمینه ساز سلامت و ایمنی هر فرد می شود سفارش ها برای کنترل آن از حالت فردی خارج شد. بدلیل شیوه و سرعت انتقال این بیماری به صورت تماس با افراد ، کنترل آن مستلزم رعایت برخی نکات در جامعه می باشد که برای این منظور توصیه های اخلاقی برای ملزم کردن جامعه به رعایت آن در این دوران مشهود است که از آن جمله مطرح شدن موضوع مسئولیت اجتماعی می باشد.
مسئولیت اجتماعی یک چارچوب و محدوده اخلاقی است که در آن وظایف مختلفی که تمامی آن ها دارای منافع برای جامعه هستند، بر عهده فرد، سازمان و یا نهادی خاص گذاشته می شود. این مفهوم به صورت دقیق تر به معنای انجام وظایف فردی به وسیله تک تک افراد جامعه است که انجام این وظایف باعث می شود تا تعادل مناسبی بین اکوسیستم و اقتصاد جامعه برقرار شود. استفاده از لفظ وظیفه نشان می دهد که هر فرد در حالت عادی باید به این وظایف واقف بوده و نقش خود را در حفظ این تعادل به صورت مشخص پذیرفته و ایفا کند.البته در اکثر جوامع این مفهوم یک حوزه قانونی الزام آور نبوده و بیشتر در حوزه اخلاق مطرح می شود. در جوامع بیشتر توسعه یافته که در چارچوب اخلاق، وظایف فردی دارای اهمیت بیشتری است، مسئولیت اجتماعی مفهومی اجباری و البته پذیرفته شده توسط اکثر افراد جامعه دارد. اما در سایر جوامع که از نظر سطح فرهنگی دارای فقر هستند، چنین مسئولیت هایی معنای خاصی نداشته و کمتر کسی خود را ملزم به انجام و رعایت آن ها می داند.«رسانه مسئولیت اجتماعی» برای بررسی وضعیت توجه به مسئولیت اجتماعی در بحران کرونا در ایران با دکتر ایرج خسرونیا متخصص بیماری های عفونی گفت وگو کرده که در ادامه می خوانید.
*مسئولیت اجتماعی چه کمکی می تواند به شرایط موجود کرونا در کشور کند؟چرا در بحران کرونا مسئولیت اجتماعی به عنوان یک الگوی اجتماعی مورد استفاده قرار نگرفت؟
وضعیت کرونا در کشور بحرانی است. این در حالی است که کنترل ها به درستی صورت نمی گیرد و ما مشاهده می کنیم بخش هایی از مردم پروتکل های بهداشتی را جدی نمی گیرد.جدی نگرفتن پروتکل های بهداشتی در چنین شرایطی به معنای عدم توجه به مسئولیت اجتماعی است. از سوی دیگر رستوران ها و مغازه ها باز است وکنترل به خوبی صورت نمی گیرد. به نظر می رسد مردم به هشدارها توجه نمی کنند. بدون تردید اگر این وضعیت ادامه داشته باشد در آینده با چالش های بزرگ تری مواجه خواهیم بود و کل کشور درگیر کرونا خواهد شد.نوع شدیدتر کرونا سیستم های مغزی ،قلبی و گوارشی بدن را درگیر می کند. این وضعیت درباره کودکان نیز وجود دارد. از یک نوزاد تا یک شخص صد ساله می توانند مبتلا به عوارض کرونا شوند.انواع کروناها روی کبد و مغز و سیستم عصبی و دستگاه گوارش اثر می گذارد و شاید از شش ماه تا یکسال آثار کرونا در فرد ماندگار شود.ناراحتی های عصبی، استرس و اضطراب و اختلال حواس و ناراحتی های کبدی و زردی و ناراحتی های گوارش مثل اسهال و حالت تهوع از دیگر اثرات و عوارض کروناست. در شرایطی که روند ابتلا به کرونا در کشور افزایشی است بهترین روش پیشگیری یعنی رعایت فاصله فیزیکی،زدن ماسک،شستن دست ها و عدم شرکت در تجمعات است.این مسائل را می توان در قالب مسئولیت اجتماعی در حوزه بهداشتی و مقابله با بحران کرونا در نظر گرفت.
*چرا ایران نسبت به کشورهای دیگر جهان با چالش های بیشتری در مواجهه با بحران کرونا مواجه بود؟آیا مسئولیت اجتماعی در کشورهای توسعه یافته به جامعه برای مهار بحران کرونا کمک کرد؟
واقعیت این است که در شرایطی که بسیاری از کشورها در رقابتی تنگاتنگ، هر روز آمار جدیدی از میزان واکسیناسیون ضدکرونا در کشورشان اعلام میکنند، در ایران میزان تزریق واکس کرونا رضایت بخش نیست. به همین دلیل نیز تعداد مبتلایان و فوتی های کرونا در کشور افزایش داشته است.تنها راه نیز واکسیناسیون است. زمانی که واکسن نباشد، کنترل بیماری سختتر میشود، زیرا نمیتوان تنها با رعایت فاصلهگذاری اجتماعی و رفتارهای بهداشتی ویروس را کنترل کرد، چرا که مردم خسته شدهاند و رفتوآمدشان هم بیشتر از قبل شده است.دولت و مسئولان وزارت بهداشت برای تامین واکسن مورد نیاز، برنامهریزی دقیقی نداشتند، هر چند که به این موضوع تنها شامل تهیه واکسن نمیشود و از ابتدای شیوع کرونا، شاهد چالشهایی در زمینه مدیریت این بحران بودهایم.
در نتیجه باید گفت مسئولیت اجتماعی از بالا به خوبی به جامعه تزریق نشده است. عدم خرید واکسن، یکی از نشانههای ضعف در مدیریت بحران کرونا است.
ما سالها به واکسن کرونا نیاز خواهیم داشت، یعنی با یک مرحله واکسیناسیون، به نتیجه نمیرسیم، بنابراین جهت قطع زنجیره شیوع کرونا باید سرمایه گذاری های لازم صورت بگیرد.یکی از دلایلی که منجر شد تا ایران از خرید و شروع واکسیناسیون عمومی عقب بماند خودداری از شرکت در فازهای تحقیقاتی شرکتهای تولیدکننده واکسن است. اگر ما قبلا در فاز تحقیقاتی تولید واکسن شرکتهای مختلف شرکت کرده بودیم و واکسنها در ایران هم تست شده بود، حالا سهمیه قابلتوجهی برای خرید واکسن داشتیم، اما ایران حاضر نشد دراین مطالعات شریک شود و خرید واکسن را منوط به پایان فازهای تحقیقاتی آن کرد.شرکتهای تولیدکننده واکسن، متعهد شده بودند تا مقدار زیادی واکسن در اختیار شرکتهای همکاریکننده در فاز مطالعاتی قرار دهند. آنها در اولویت قرار گرفتند و ما از این دایره خارج شدیم. بسیاری از کشورهای همسایه ایران، به این شکل توانسته اند سهمیه واکسن دریافت کنند، چرا که آنها خودشان مدعی تولید واکسن نبودند.
*با توجه به افزایش واکسیناسیون در کشور چگونه می توان از مسئولیت اجتماعی در راستای مهار و کنترل بیماری کرونا استفاده کرد؟
وضعیت کرونا در کشور در شرایط کمنظیری قرارگرفته و در شرایط کنونی همه استانهای کشور درگیر ویروس کرونا هستند.اشباع تختهای بستری، کمبود اکسیژن و بیرمقی کادر درمان در مقابل حجم بیشمار بیماران کرونایی بیمارستانها را وارد شرایط وخیمی کرده است. در چنین شرایطی جامعه به همیاری و همکاری در زمینه های مختلف نیاز دارد که مسئولیت اجتماعی یکی از مهم ترین آنهاست. هشدارها درباره پر شدن تختهای بیمارستانی بسیار جدی است. طبق برآوردها؛ میزان بستری و ورود به بیمارستانها افزایش چشمگیری داشته و چنانچه وضعیت به همین ترتیب ادامه یابد کشور با فاجعه مواجه خواهد شد .البته علی رغم این هشدارها اگر سری به نقاط مختلف شهرها بزنیم میبینیم رستورانها کماکان باز هستند، فاصله اجتماعی در وسایل حملونقل عمومی با مفهوم واقعی آن فاصله دارد و سالنهای آرایشی این روزها کسب و کارشان رونق بیشتری گرفته است.واقعیت این است که هنوز برخی از اقشار مردم خطر کرونا را جدی نگرفته اند و در چنین شرایطی مهمانی و دورهمی برگزار می کنند.بدون تردید اگر به مسئولیت اجتماعی توجه می شد چنین مراسمی برگزار نمی شد. این در حالی است که وضعیت این ویروس به شکلی است که تنها با رعایت پروتکل های بهداشتی و تزریق واکسن می توان آن را کنترل کرد.
با این وجود در شرایط کنونی هیچ کدام از این اتفاقات در کشور رخ نداده و به همین دلیل در یک وضعیت فاجعه بار کرونایی قرارگرفته ایم. دولت نیز موفق نشده به خوبی این بحران را مدیریت کند و به همین دلیل نمی توان آینده مناسبی را برای این بیماری در ایران پیش بینی کرد.
انتهای پیام///