مهم ترین مولفه های گزارش مسئولیت اجتماعی در عرصه بین المللی

«رسانه مسئولیت اجتماعی»- مریم شقاقی: گزارش مسئولیت اجتماعی به بیان پیامدهای عملکرد سازمان بر سه محور تشکیل‌ دهندهٔ مفهوم توسعهٔ پایدار، یعنی اقتصاد، محیط زیست و جامعه و نحوهٔ مدیریت آن‌ها می‌پردازد. این گزارش‌ها، فراتر از گزارش‌های معمول و سنتی مالی سالیانهٔ سازمان‌هاست و مخاطب آن، عموم ذی‌نفعان سازمان و به طور کلی جامعه است. […]

«رسانه مسئولیت اجتماعی»- مریم شقاقی: گزارش مسئولیت اجتماعی به بیان پیامدهای عملکرد سازمان بر سه محور تشکیل‌ دهندهٔ مفهوم توسعهٔ پایدار، یعنی اقتصاد، محیط زیست و جامعه و نحوهٔ مدیریت آن‌ها می‌پردازد. این گزارش‌ها، فراتر از گزارش‌های معمول و سنتی مالی سالیانهٔ سازمان‌هاست و مخاطب آن، عموم ذی‌نفعان سازمان و به طور کلی جامعه است. انتشار این گزارش‌ها در اغلب نقاط دنیا به شکل داوطلبانه صورت می‌پذیرد و می‌توانند معیاری برای تعهد یک سازمان به مسیر توسعهٔ پایدار تلقی شوند.

در واقع گزارش پایداری فرآیندی است که در آن شرکت ها به طور منظم اهداف پایداری و پیشرفت خود را در دستیابی به آن را منتشر می کنند. این به ذینفعان و علی الخصوص به مردم کمک می کند تا بفهمند چگونه یک شرکت در اقتصاد جهانی پایدار مشارکت می کند. گزارش های پایداری ممکن است شامل اطلاعاتی در مورد استفاده شرکت از منابع، اثرات مثبت و منفی عملیات آنها بر محیط زیست و استراتژی های آنها برای پایدارتر شدن در آینده باشد.

تدوین شاخص‌های گزارش دهی بین المللی با استفاده از تجارب بیش از ۹۰ کشور و ۴۰ سازمان جهانی یا منطقه ای بزرگ صورت گرفته است. چارچوب گزارش دهی یکپارچه ای نیز بر اساس این شاخص‌ها عرضه شده است که از آن جی آر آی نام برده می شود. در عین حال جی آر آی در قالب یک سازمان نیز تشکیل شده است.در واقع جی آر آی  سازمانی است پیشرو در زمینه پایداری شرکتی که استفاده ازگزارش‏ دهی پایداری و مسئولیت اجتماعی را به عنوان روشی برای سازمان‏ها به منظور پایدارتر شدن و مشارکت بیشتر در توسعه پایدار ترویج می کند.

این سازمان همچنین،  چارچوب‌های گزارش دهی پایداری شرکتی را بطور تکاملی بهبود بخشیده و شاخص‌های مربوط به مسئولیت اجتماعی شرکتی موجود در آن را توسعه می دهد. چارچوب گزارش‏دهی جی آر آی یک سیستم گزارش‏ دهی است که شاخص‏ها و روش‏هایی برای اندازه‏گیری و گزارش‏ دهی اثرات سازمان و عملکرد آن در حوزه های کلان اجتماعی، اقتصادی و محیط زیست را ارائه می‏دهد.

سازمان جی آر آی با تدارک این چارچوب گزارش ‏دهی پایداری جامع که به طور گسترده در سراسر دنیا مورد استفاده قرار می‏گیرد، می کوشد تا شفافیت سازمانی بیشتری را ایجاد کند. این چارچوب (که شامل راهنمای گزارش‏دهی پایداری)، است اصول و موارد افشاگری استانداردی ارائه می‏دهد که سازمان‏ها با کمک آن‌ها می‏توانند اثرات و عملکرد  اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی خود را گزارش کنند.

روند تکاملی این چارچوب‌های گزارش دهی هر چند سال یکبار به صورت نسخه های بهبود یافته انتشار  می یابد. آخرین نسخه این چارچوب‌ها که به جی۴شهرت دارد  از سال ۲۰۱۵ ملاک گزارش دهی بوده است. شاخص‌های اصلی و فرعی این چارچوب گزارش دهی در سه بخش ویژه اقتصادی، محیط زیستی و اجتماعی توزیع شده و ملاک گزارش دهی فعالیت‌های شرکت‌هاست.

سازمان جی آر آی بر اساس گزارشات شرکت‌ها، آن‌ها را در قالب چارچوب مذکور رتبه بندی می کند. هر سال نیز گزارشی را در این زمینه منتشر می نماید. نتایج یک نظرسنجی جدید از صاحب نظران و مدیران کسب وکارها نشان می دهد که طرح گزارش دهی جهانی جی آر آی در میان سه چارچوب پایداری شناخته شده و پرکاربرد قرار دارد. دستورالعمل‌های جی آر آی در این نظرسنجی در کنار سازمان هدایت پایداری اقتصادی و شاخص پایداری داو جونز در میان سودمندترین چارچوب‌های گزارش دهی شناخته شد و ۵۰ درصد از پاسخ دهندگان جی آر آی را به عنوان معتبرترین و محبوب ترین استاندارد در میان شرکت‌ها و سازمان‌ها برگزیدند. در پاسخ به این سوال که این چارچوب‌ها تا چه حد برای کسب و کارها ارزش خلق می کنند، ۲۶ درصد اظهار داشتند جی آر آی باعث ایجاد علاقه در مشتریان آن‌ها شده یا بر انتخاب سازمان آن‌ها به عنوان تامین کننده تاثیر مثبتی بر جا گذاشته است.

این چارچوب ها و ابتکارات در درون سازمان موجب افزایش آگاهی در زمینه جنبه‌ها و آثار زیست محیطی و همین طور ریسک‌ها، فرصت‌ها و نوآوری‌های مربوط به آن می شود. همچنین، در رابطه با استراتژی‌های مدیریت و اقدامات قابل سنجش نیز موجب شفافیت می شوند و با هوشیاری بر حوزه‌هایی تمرکز دارند که آثاری مهم و معنادار بر جا گذاشته و درنهایت به خلق ارزش برای مشتریان و ذی‌نفعان منتهی می شوند.

قسمت های اصلی راهنمای گزارش دهی مسئولیت اجتماعی شامل اصول و معیارهای گزارش‌دهی، ساختار گزارش، سرفصل‌های عمومی، سرفصل‌های ویژه (شاخص‌های عملکردی) و شاخص‌های عملکردی شرکت (در قبال کارکنان – مشتریان – جوامع محلی – محیط زیست) می‌باشد.

در واقع، اصطلاح «پایداری شرکتی» به رویکردی برای انجام کسب‌وکار اشاره دارد که با دنبال کردن استراتژی‌های زیست‌ محیطی، اجتماعی و اقتصادی (یا حاکمیتی) به‌طور مسئولانه، ارزش سهامداران، کارکنان، مصرف‌کنندگان و اجتماعی پایدار و بلندمدت را ایجاد می‌کند پایداری شرکت یک نگرانی فزاینده در میان سرمایه گذارانی است که نه تنها به دنبال سود اقتصادی بلکه به دنبال منافع اجتماعی هستند.

پایداری هدفی بزرگ ‌تر و محصولات جدید را برای شرکت‌ها فراهم می‌کند که باید برای آن تلاش کنند. پایداری می تواند به آنها کمک کند تا تعهدات خود را نسبت به اهداف اساسی مانند کارایی، رشد پایدار و ارزش سهامداران دائماٌ ارزیابی و بررسی کنند و شاید مهمتر از آن، یک استراتژی پایداری که به طور عمومی به اشتراک گذاشته می‌شود، می‌تواند مزایایی مانند نام تجاری بهتر در نزد عموم و شهرت بهتر را به همراه داشته باشد و می تواند به یک شرکت کمک می کند تا برای کارهایی که قبلا انجام می داد اعتبار کسب کند، بنابراین چرا شر کت نباید نسبت به پایداری اقدام ن کند؟ به همین خاطر می توان پایداری را فرصتی برای سازماندهی و تلاش های متنوع تحت یک مفهوم چتر و کسب اعتبار عمومی برای آن تعبیر کرد.