۲۲مردادماه به درخواست سازمان های مردم نهاد شرکت کننده در همایش مشترک دولت و تشکل‌های اجتماعی و با پیشنهاد وزارت کشور و تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی به عنوان روز ملی تشکل ها و مشارکت های اجتماعی نام گرفت.
به گزارش رسانه مسئولیت اجتماعی، سید رضا جمشیدی مدیر مسئول رسانه مسئولیت اجتماعی به مناسبت این روز در یادداشت خود آورده است:
۲۲مردادماه به درخواست سازمان های مردم نهاد شرکت کننده در همایش مشترک دولت و تشکل‌های اجتماعی و با پیشنهاد وزارت کشور و تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی به عنوان روز ملی تشکل ها و مشارکت های اجتماعی نام گرفت و هر ساله این روز به منظور پاس داشت فعالیت های داوطلبانه و انسان دوستانه ی تشکل های مردمی گرامی داشته می شود.
مشارکت پدیده ای اجتماعی است که موجب کارکرد فعال تر نظام اجتماعی درکل و سازمان های مربوط درحد میانی و خرد منجر می شود. از طرف دیگر بستر مناسب برای مشارکت اجتماعی مردم، تقویت جامعه مدنی ونهادها و فرایندهای وابسته به آن است.در شرایط کنونی به دلیل بحران کرونا در کشور مشارکت اجتماعی تا حدود زیادی به موضوع سلامت گره خورده است.به همین دلیل نیز مشارکت اجتماعی در حوزه سلامت یکی از مهم ترین اولویت های جامعه است. تامین و ارتقاء سطح سلامت در جامعه علاوه بر تلاش های حاکمیت و دولت یک وظیفه همگانی است و مشارکت بین بخشی نیز یکی از اصول مراقبت های اولیه بهداشتی به شمار می رود که مهمترین هدفش، افزایش سطح سلامت مردم است. مشارکت اجتماعی به عنوان راهبرد مؤثر در ارتقای سلامت، به عوامل مختلفی مربوط می‌باشد.
شناخت و مدیریت این عوامل در هر جامعه می‌تواند وقوع آن را تسهیل کند. بین میزان مشارکت‌اجتماعی در ارتقای سلامت با متغیر‌های سطح تحصیلات، تأهل، سابقه و مدت مشارکت در فعالیت‌‌های اجتماعی مختلف رابطه معنی‌داری وجود دارد.از سوی دیگر ارتقا آگاهی عمومی، تسهیل عوامل زمینه‌ای بروز مشارکت‌اجتماعی از طریق کاهش تمرکزگرایی دولتی و برانگیختن و بسیج مردم می‌تواند سبب افزایش دانش و بهبود نگرش جامعه نسبت به مشارکت‌اجتماعی در ارتقای سلامت جامعه گردد.
واقعیت این است که جوامعی که در آنها مشارکت اجتماعی بالاتر است توسعه و پیشرفت بهتری داشته اند.موفقیت جامعه مدنی در ایجاد و نهادینه کردن نهادهای مشارکتی نهفته است و نیز مشارکت واقعی مردم به تقویت جامعه مدنی منجر می شود. ویژگی‌های داوطلبانه، آگاهانه و ارادی بودن، مشارکت اجتماعی را به جامعه مدنی پیوند می‌دهند. انجمن‌های داوطلبانه بستری مناسب برای جذب مشارکت اجتماعی را فراهم می‌کنند. اتحادیه‌های صنفی، احزاب سیاسی، بنگاه‌های اقتصادی خصوصی، شرکت‌های تعاونی، گروه‌های هنری، مطبوعات، مؤسسه های خیریه و حتی اجتماعات محلی می‌توانند مثال‌هایی از نهادهای مدنی باشد. مشارکت امری اختیاری، خودجوش و چند جانبه است. اصولاً مشارکت، دانستن، خواستن و توانستن توأم و با هم است، زیرا مشارکت به عنوان یک فرایند و حرکت، باید در لایه ها و سطوح جامعه نفوذ کند و برای این کار آموزش های رسمی و غیر رسمی در این زمینه انجام شود.
آنچه تضمین کننده ادامه راه و موفقیت در امر مشارکت است، تشریک مساعی همه جانبه، مستمر، فعال و پویای همه آحاد یک جامعه است.در جامعه ما زمینه مشارکت در برخی زمینه های اجتماعی،فرهنگی،اقتصادی و سیاسی به وجود آمده اما هنوز مشارکت اجتماعی به عنوان یک الگوی اجتماعی غالب شکل نگرفته است.تنها در صورتی که مشارکت اجتماعی به عنوان یک الگوی فراگیر تعریف و تبیین شود و آموزش های لازم در این زمینه داده شود می توان نسبت به افزایش میزان مشارکت اجتماعی در کشور خوشبین بود و از آن به عنوان شاهراه توسعه استفاده کرد.
سید رضا جمشیدی – کنشگر اجتماعی
انتهای پیام///
