«رسانه مسئولیت اجتماعی»:آموزشگاه ابتدایی و متوسطه مختلط شهید حسن زاده در روستای دهبار، حومه شهر مقدس مشهد، حدود صد دانش‌آموز دختر و پسر را در خود جای داده است. این روستا با طبیعت زیبا و جاذبه‌های سیاحتی‌اش، هرساله گردشگران بسیاری را از مشهد و دیگر نقاط ایران به خود می‌کشاند. اما اهالی این منطقه، که بیشترشان به کشاورزی و باغداری مشغول‌اند، از نظر مالی توان چندانی برای ارتقای امکانات آموزشی مدرسه ندارند.
یکی از نیازهای همیشگی این آموزشگاه، داشتن کتابخانه‌ای برای دانش‌آموزان بود؛ نیازی که سال‌ها برآورده نشده باقی مانده بود. این بچه‌ها، که معلمانشان آن‌ها را به ادب، مهربانی و اشتیاق به یادگیری می‌شناسند، شایسته فضایی برای دسترسی به کتاب و دانش بیشتر بودند. به همین خاطر، خانم شراره هوشمندیار فعال اجتماعی و مدنی با هزینه‌ای حدود ۵۰ میلیون تومان از بودجه شخصی کتابخانه‌ای ساده با طول ۴ متر و عرض ۱ متر، شامل ۱۶ قفسه از جنس MDF براق، ساخته و بر دیوار مدرسه نصب کرده است.
خانم هوشمندیار در این زمینه گفت:«وقتی کتابخانه آماده شد، شوق دانش‌آموزان قلبم را گرم کرد. آن‌ها با ذوق کتاب‌ها را چیدند و این لحظه به من نشان داد که یک تلاش کوچک چقدر می‌تواند ارزشمند باشد. معلمان می‌گویند از آن روز، بچه‌ها مطالعه کتاب‌های غیردرسی را به عادت روزانه‌شان تبدیل کرده‌اند. این تغییر ساده، دایره لغاتشان را گسترده‌تر کرده و املایشان را بهتر. در درس انشا، که برخی پیش‌تر در آن ضعف داشتند، حالا نوشته‌هایی خلاقانه‌تر می‌نویسند و در کلاس‌های زبان انگلیسی هم تسلطشان به واژگان و مکالمه بیشتر شده است. دیدن این پیشرفت‌ها، که نتیجه علاقه خودشان و زحمت معلمانشان است، برایم بزرگ‌ترین پاداش است.
دانش‌آموزان با محبتشان، نام این کتابخانه را «کتابخانه دکتر شراره هوشمندیار» گذاشتند؛ لطفی که بیش از حد تصور من بود. اما این فضا فقط برای آن‌ها نیست. اهالی روستا، به‌ویژه کشاورزان، هم از آن بهره می‌برند. برخی برای تقویت زبان فارسی و انگلیسی به کتابخانه می‌آیند. یکی از آن‌ها به من گفت: «یادگیری چند کلمه انگلیسی کمکم کرده با گردشگرانی که به روستا می‌آیند، راحت‌تر حرف بزنم.» این که کتابخانه به زندگی آن‌ها هم راه پیدا کرده و حس همبستگی را در روستا بیشتر کرده، برایم غافلگیرکننده و شیرین است.
اکنون حدود هزار جلد کتاب، از کمک‌درسی و رمان گرفته تا منابع زبان انگلیسی، در این کتابخانه هست. با این حال، تصمیم دارم در سال جدید، باز هم از توان خودم استفاده کنم و هزار جلد دیگر برای دانش‌آموزان و اهالی زحمتکش دهبار بفرستم. دو سال از راه‌اندازی این کتابخانه می‌گذرد و هر بار که شوق بچه‌ها و مردم را می‌بینم، خوشحالم که این قدم کوچک را برداشتم. این تجربه به من آموخت که گاهی یک نفر هم می‌تواند تغییری ایجاد کند، هرچند کوچک».
واقعیت این است که مسئولیت اجتماعی حد و مرز و کوچک و بزرگ ندارد و هر اقدامی که در راستای تعالی و رشد اعضای جامعه باشد در راستای مسئولیت اجتماعی تعریف می شود.در همین راستا اقدام این فعال اجتماعی و مدنی را نیز می بایست یک اقدام مسئولانه قلمداد کرد که در راستای تعالی سطح فکری دانش آموزان این روستا صورت گرفته است.
